Wykrywanie i reagowanie sieciowe (NDR) to kategoria rozwiązań cyberbezpieczeństwa, które pozyskują i analizują ruch sieciowy w celu wykrycia podejrzanej aktywności oraz zrozumienia zagrożeń bezpieczeństwa i ekspozycji.
NDR łączy w sobie wykrywanie oparte na uczeniu maszynowym, analizę behawioralną i wykrywanie oparte na sygnaturach dla znanych wskaźników narażenia (IOC). Najlepsze w swojej klasie rozwiązania NDR wykorzystują również deszyfrowanie i dekodowanie protokołów, aby odkryć zagrożenia ukrywające się w zaszyfrowanym ruchu.
Usprawnione przepływy pracy umożliwiają zespołom ds. cyberbezpieczeństwa szybkie badanie kontekstu na poziomie pakietów i skuteczne reagowanie na niezbezpieczeństwa w sieci.
Podobnie jak wykrywanie i reagowanie w punktach końcowych (EDR), rozwiązania bezpieczeństwa NDR nie zapobiegają złośliwej aktywności. Zamiast tego identyfikują trwające ataki i zapewniają wgląd potrzebny do ich powstrzymania, zanim zdążą wyrządzić znaczące szkody. NDR różni się od EDR tym, że nie wykorzystuje agenta do monitorowania ruchu sieciowego wschód-zachód i północ-południe, polegając zamiast tego na sieci lub wirtualnym tapie do analizy telemetrii sieciowej w obciążeniach lokalnych i chmurowych.
NDR jest również określany jako analiza i widoczność sieci (NAV) przez niektóre niezależne grupy analityków.
